Nagrodzony projekt polegał na wdrożeniu wykorzystania odpadu w postaci wodorotlenku sodu, zużytego w procesie trawienia matryc prasowniczych, w innym procesie realizowanym w KĘTY S.A. tj. produkcji wyrobów anodowanych.
W linii trawienia matryc realizowany jest proces polegający na usuwaniu w roztworze NaOH pozostałości aluminium po tłoczeniu z matryc. Matryce to stalowe narzędzia nadające w procesie wyciskania kształt profilom aluminiowym. Po procesie wyciskania matryca może zawierać pozostałości aluminium, które jeśli nie są możliwe do usunięcia mechanicznie, eliminowane są w procesie obróbki chemicznej, polegającym na kąpieli matryc w 30% roztworze wodorotlenku sodu. Z uwagi na wymagania odnośnie czystości i jakości powierzchni trawionych matryc wodorotlenek musi być już przy niskich stężeniach glinianu sodu wymieniany.
Z kolei w procesie obróbki profili przed anodowaniem realizowany jest proces trawienie wyrobów w NaOH mający na celu usunięcie z ich powierzchni warstwy tlenków powstających w czasie obróbki cieplnej oraz wyciskania.
Okazało się, że przy odpowiedniej optymalizacji anodowania, odpadowy wodorotlenek z trawienia matryc, stanowi pełnowartościowy substytut dla kupowanego po wysokiej cenie czystego wodorotlenku sodu. Tak więc wdrożenie sugestii pozwoliło wyeliminować koszty zakupu NaOH na zewnątrz jak i znacząco obniżyć koszty utylizacji ługów z trawialni matryc. Benefitem nie jest tylko efekt finansowy. Dzięki projektowi wyeliminowany zostanie transport zewnętrzny związany z przekazywaniem odpadów oraz procesy ich przetwarzania, skutkujące znaczną emisją do powietrza, wód, zużyciem energii i innych zasobów. W efekcie końcowym ograniczy to emisję do środowiska, w szczególności gazów cieplarnianych powodujących niekorzystne zmiany klimatyczne. Wykorzystanie w ten sposób zużytego wodorotlenku sodu doskonale wpisuje się w „Politykę klimatyczną i środowiskową GKK”.
Działanie wyeliminuje ponadto energochłonną produkcję czystego wodorotlenku sodu, którego nie musimy już zakupić, co wpisuje się idealnie w koncepcję gospodarki o obiegu zamkniętym, w której materiały powinny pozostawać w gospodarce tak długo, jak jest to możliwe, a wytwarzanie odpadów powinno być jak najbardziej zminimalizowane.
Samo wykorzystanie wodorotlenku sodu zawierającego nieznaczne ilości glinianu sodu jest pewne i bezpieczne. Sposób wykorzystania i ryzyka z tym związane są identyczne jak w przypadku zakupywanego wodorotlenku sodu, a zastosowane blokery w pełni eliminują ryzyko wystąpienia sytuacji awaryjnej.
Zwycięska sugestia opracowana została przez Macieja Zawadzkiego, w grupie wdrożeniowej towarzyszyli mu Wojciech Tlałka oraz Mariusz Martyniak – gratulujemy!